Repertuar
Dostępność

Antoni Czechow

Wiśniowy sad

reż. Krystyna Janda

Najważniejsze informacje na temat spektaklu

Premiera:
19.11.2021
Czas trwania:
2 godz. 30 min.
Liczba przerw:
1 przerwa

Materiały edukacyjne dla grup szkolnych:

Opis

„Wiśniowy sad” to jedna z najlepszych sztuk Czechowa. „Wiśniowy sad”, a nie „sad wiśniowy”, jak podkreślał autor, bardzo zadowolony z tej dyskretnej gry słów.

Sad wiśniowy to część gospodarstwa zazwyczaj przynosząca dochód. Ale „wiśniowy sad” rodziny Raniewskich nie przynosi już zysków, zdziczał i rzadko rodzi owoce, których i tak nikt nie kupuje. Ten sad-symbol rośnie, by dawać właścicielom przekonanie, że choć część tego, co stworzyli trwa i nadal ma się dobrze.

Tymczasem świat się zmienia, a los starych drzew splata się z losami ludzi.

W dramatach Czechowa nie ma historycznych zdarzeń i rzadko się o nich wspomina, ale czas, który w nich upływa jest czasem historycznym. His­toria wywiera swoje piętna na ludzkich losach, reakcjach, kostiumach, sprzę­tach i naturze. Tu wszystko jest ważne: rodzaj gry w karty, zmieniona pora posiłku, wiek szafy i wiek bohatera, biel kamizelki Łopachina, kolor jego butów i starość liberii Firsa. Dopiero dzięki podobnym realiom można w pełni dostrzec historię wpisaną w teraźniejszość.
/Andrzej Wanat „Z notatek o Czechowie”/

Zapraszamy na spotkanie z bodaj najpiękniejszym dramatem-komedią Czechowa – ostatnim jego dziełem, uznanym za arcydzieło i jego duchowy testament. „Wiśniowy sad” to historia o końcu i początku, o przemijaniu i utracie, tęsknocie i nieuchronnej zmianie. Ciepły, ironiczny ton i miłość Czechowa do postaci sprawia, że tak trudno się z nimi rozstać. Pobądźcie w tym świecie, warto. To przynosi wzruszenie i ulgę.
/Krystyna Janda/

Twórcy

Autor:
Antoni Czechow
Reżyseria:
Krystyna Janda
Przekład:
Jerzy Jarocki
Scenografia:
Maciej Preyer
Kostiumy:
Dorota Kołodyńska
Choreografia:
Emil Wesołowski
Światło:
Katarzyna Łuszczyk
Kierownictwo muzyczne i aranżacje:
Benjamin Marhula
Konsultacje muzyczne:
Piotr Szalsza
Efekty muzyczne:
Artur Szalsza
Praca nad słowem:
Katarzyna Skarżanka
Projekcje:
Aleksander Janas
Konsultacje iluzjonistyczne:
Tomasz Pałasz
Producent wykonawczy/ Asystent reżysera:
Justyna Kowalska
Inspicjent:
Katarzyna Bocianiak
Sufler:
Małgorzata Ziemak

Obsada

Lubow Raniewska:
Grażyna Barszczewska Grażyna Barszczewska
Lubow Raniewska:
Ewa Makomaska Ewa Makomaska
Leonid Gajew:
Jerzy Schejbal Jerzy Schejbal
Jermołaj Łopachin:
Szymon Kuśmider Szymon Kuśmider
Piotr Trofimow:
Krystian Modzelewski Krystian Modzelewski
Boris Simeonow-Piszczyk:
Antoni Ostrouch Antoni Ostrouch
Szarlota Iwanowna:
Joanna Trzepiecińska Joanna Trzepiecińska
Duniasza:
Anna Cieślak Anna Cieślak
Przechodzień / Gość:
Dominik Łoś Dominik Łoś
Zawiadowca stacji:
Maksymilian Rogacki Maksymilian Rogacki
Urzędnik pocztowy:
Jakub Kordas Jakub Kordas
Gościni II / śpiew:
Marta Alaborska Marta Alaborska
Gościni III / śpiew:
Hanna Skarga Hanna Skarga
akordeon:
Robert Kuśmierski /Mateusz Wachowiak /Waldemar Dubieniecki
gitara:
Mariusz Kubicki
klarnet:
Mariusz Mielczarek /Tomasz Grzegorski /Wiesław Wysocki
kontrabas:
Wojciech Ruciński /Mariusz Kubicki
skrzypce:
Benjamin Marhula

Multimedia

Recenzje

  • „Oczami Czechowa i Jandy”


    Muszę przyznać, że udał się Krystynie Jandzie „Wiśniowy sad" w Teatrze Polskim w Warszawie. W trakcie spektaklu czujemy się tak, jak byśmy oglądali klatki porządnie zrealizowanego filmu. Jest to reżyseria najwyższej klasy, gdzie aktorzy grają naprawdę świetnie, dając z siebie wszystko i umiejąc przy tym zawładnąć sercami publiczności. Przez nieco ponad dwie godziny oczami Antoniego Czechowa zaglądamy pod strzechy XIX-wiecznej rosyjskiej prowincji. Widzimy świat trochę jakby zaczarowany, ale z pełną gamą postaci.

    Jarosław Hebel

    Moja Przestrzeń Kultury

    17.03.2022

    Przejdź do pełnej recenzji
  • „Wiśnia, czyli ona”


    Janda zaskakująco przychylnym okiem spogląda i portretuje każdego z bohaterów „Wiśniowego sadu”. Wykazuje zrozumienie dla ich położenia. Nie każe nam obwiniać żadnego z nich. Nie szuka winnych. Daje im przestrzeń do błądzenia, odnajdywania, wygłaszania swoich prawd i przekonań. Z taką samą czułością spogląda na Raniewską, jako na kobietę zdradzoną przez mężczyznę, oszukaną, tęskniącą za nim i żywo dotkniętą, gdy otrzymuje informacje o jego chorobie, jak i na Łopachina, który uczciwie uprzedzał o konieczności sprzedaży wiśniowego sadu. Przecież mówił „prostym, nieskomplikowanym językiem” do „takich lekkomyślnych i niepraktycznych ludzi, których nigdy wcześniej nie spotkał”. Kupił majątek, w którym niegdyś jego przodków nie wpuszczano nawet do kuchni. Trudno dziwić się jego radości. Kuśmider w roli Łopachina zachwyca. Tak samo jak Jerzy Schejbal (Leonid Gajew) w monologu do stuletniego regału na książki, który przez te wszystkie lata kształtował ideały dobra i świadomości społecznej. Nie można także pominąć wspaniałych Krystiana Modzelewskiego i Pawła Krucza (w roli Siemiona Jepichodowa). Ten drugi wchodzi na chwil parę, ale z rewolwerem, z którym „już wie, co ma zrobić”, buduje niezwykle interesującą rolę.

    Sławomir Szczurek

    Nowa Siła Krytyczna

    29.03.2022

    Przejdź do pełnej recenzji
  • „Żegnaj, stare życie!”


    Scenograf Maciej Preyer wyczarował prawdziwy wiśniowy sad z piękną rezydencją, której okna wychodzą na ukwiecone wiśnie. Trzeba przyznać, że pod kątem wizualnym przedstawienie prezentuje się wspaniale - nie ma mowy o tekturowych ścianach i drzewach ze styropianu. Scenografia przypomina wnętrze prawdziwego dworu i jest przygotowana z wyjątkowym rozmachem. W takim otoczeniu artyści ubrani w stroje z epoki (zasługa Doroty Kołodyńskiej) wyglądają, jak żywcem wyjęci z minionego wieku. Zachwyt wzbudza też gra całej obsady. Każdy z artystów wcielił się w swoją postać bez zarzutu - dokładnie tak, jak zawsze wyobrażałam sobie bohaterów tego dzieła.

    Agnieszka Małgorzata Adamska

    Blog Rude Rude Girl

    14.02.2022

    Przejdź do pełnej recenzji
  • „Spójny spektakl, który wciąga od pierwszej minuty”


    Krystyna Janda stworzyła na scenie Teatru Polskiego spójny spektakl, który wciąga od pierwszej minuty. Przedstawienie oddaje ducha czasów, w którym rozgrywa się akcja spektaklu, a jednocześnie inscenizacja jest współczesna. Zachwyca wspaniała scenografia Macieja Preyera – piękne żyrandole, ściana pełna obrazów, przeszklone, pełne detali wnętrza, które pozwalają reżyserowi budować kilka planów akcji. Czechowoską atmosferę doskonale buduje światłami Katarzyna Łuszczyk. Świetne są kostiumy Doroty Kołodyńskiej, utrzymane w kolorach bieli, czerni i szarości, będące w swoich krojach połączeniem historycznej i współczesnej mody. (...) Koniecznie wybierzcie się do teatru na Karasia, żeby zobaczyć spektakl, który dostarcza wielu artystycznych wrażeń. Bawi, wzrusza i daje do myślenia.

    Maciej Łukomski

    strefalifestyle.pl

    03.12.2021

    Przejdź do pełnej recenzji
  • „Wiśnie z posmakiem goryczy”


    Ten spektakl oszałamia scenografią, kostiumami i mądrością przekazu. „Wiśniowy sad" Antoniego Czechowa w reżyserii Krystyny Jandy w Teatrze Polskim w Warszawie to pochwała tradycji i triumf poprawności w prezentowaniu klasycznego tekstu.

    Sylwia Krasnodębska

    Gazeta Polska Codziennie nr 240/2021

    01.11.2021

    Przejdź do pełnej recenzji
  • „O nadchodzącej katastrofie”


    Dobry to spektakl, który wbrew moim obawom omija rafy publicystyki. Szczęśliwy, godny respektu to teatr, który nie zatraca wrażliwości na Czechowa nie używając go zanadto instrumentalnie. Publiczność zareagowała na spektakl żywiołowo, z pewnością nie tylko na wagę nazwiska Jandy i prestiż teatru Seweryna. (...) „Wiśniowy sad” grany jest równo. Cały zespół się w nim sprawdza ujawniając potencjalne możliwości Teatru Polskiego.

    Piotr Zaremba

    polskatimes.pl

    21.11.2021

    Przejdź do pełnej recenzji
  • „Wiśniowego sadu już nie ma…”


    Szymon Kuśmider jest w roli Łopachina znakomity. Rubaszny, sypiący dowcipem, podlizując się domownikom próbuje zaskarbić sobie ich względy. Jest prostacki i nie pasuje do dotychczasowych mieszkańców dworku ani jego wystroju. Obcy, traktowany pobłażliwie, z przymrużeniem oka, bierze jednak los w swoje ręce i wygrywa. Rzuca w twarz bezwolnej Raniewskiej i jej bratu Gajewowi swoje zwycięstwo tak, jakby chciał dać do zrozumienia, że nie liczy się pochodzenie, ale fortuna. „Wiśniowy sad” w Polskim właściwie nie ma nietrafionych ról. Zarówno Grażyna Barszczewska w roli Raniewskiej, Anna Cieślak jako Duniasza, Dorota Landowska jako Waria czy Joanna Trzepiecińska jako Szarlota kreują na scenie czechowowskie postaci z krwi i kości. Bardzo współczesne, bo tak samo jak i my nieszczęśliwie zakochane, podejmujące niewłaściwie wybory, podążające utartymi ścieżkami, nie potrafiące dostrzec, że nowe już stoi za naszym progiem. Wiśniowego sadu już nie ma, ale pozostaje pamięć, dzięki której to, co było pięknie i ważne nie zniknie do końca.

    Kama Pawlicka

    Teatr dla Wszystkich

    20.11.2021

    Przejdź do pełnej recenzji
1/1

    Ceny biletów

    niedziela - czwartek

    I Strefa
    Normalny 100 zł
    Ulgowy 90 zł
    II Strefa
    Normalny 80 zł
    Ulgowy 70 zł
    III Strefa
    Normalny 70 zł
    Ulgowy 60 zł
    IV Strefa
    Normalny 60 zł
    Ulgowy 50 zł
    Loża prezydencka
    Normalny 150 zł
    Ulgowy 75 zł

    piątek- sobota

    I Strefa
    Normalny 110 zł
    Ulgowy 100 zł
    II Strefa
    Normalny 90 zł
    Ulgowy 80 zł
    III Strefa
    Normalny 80 zł
    Ulgowy 70 zł
    IV Strefa
    Normalny 70 zł
    Ulgowy 60 zł
    Loża prezydencka
    Normalny 150 zł
    Ulgowy 75 zł

    Dodatkowe informacje

    - Wejściówki w cenie 30 zł sprzedawane są w kasie biletowej na 30 minut przed spektaklem. Prosimy o płatność gotówką.
    - Bilety ulgowe przysługują: uczniom, emerytom, rencistom, osobom z niepełnosprawnością oraz odznaczonym „Zasłużony dla Kultury Polskiej", za okazaniem legitymacji.
    - Ceny biletów w sprzedaży online zawierają opłatę manipulacyjną.

    Aby dowiedzieć się więcej na temat zniżek i ofert promocyjnych przejdź do podstrony „Informacje o biletach” lub „Oferty specjalne”.

    Może Cię również zainteresować


    1/1